Suriname het land van....

People,

Tja, waar denk je aan als je het over Suriame hebt? Ik moet denken aan de ruim 300.000 slaven die hier vanaf de 16e eeuw heen zijn gehaald, voornamelijk door onze Zeeuwse voorouders. Waarom? Wij in Noord Europa wilden graag koffie, suiker etc nuttigen en dat moest ergens vandaan komen. Plantage werden in een rap tempo aangelegd om aan die vraag te voldoen. De meningen over hoe de slaven zijn behandeld lopen uiteen, maar één ding is zeker: deze mensen moeten zich tijdens de lange reis overzee niet bepaald happy hebben gevoeld. Weggerukt van hun vertrouwde omgeving en bovenal van hun familie. Twee weken geleden zat ik aan de Waterkant, bij de trap waarmee slaven aan land gingen. Mijn gedachten gaan vanzelf....hoe moeten die mensen zich hebben gevoeld toen ze aan land kwamen? Wat doet het een mens om niet te weten hoe je toekomst eruit ziet?
Juist door dit verleden is Suriname een mooie mix van diverse culturen en invloeden. Mensen die ik hier spreek zeggen vaak dat Surinamers tolerant zijn. Mijn vraag is dan, welke rol speelt het slavernij verleden hierin? ''Wij kwamen hier allemaal als gast'', is dan het antwoord. Boeiend, want dat doet dus écht wat met een samenleving, vandaag de dag. Mensen hebben respect voor elkaar en kijken wel uit om zich iets toe te eigenen. Surinamers zijn gastvrij helemaal naar NL´ers. Is toch bijzonder als je kijkt naar het verleden (paar eeuwen overheerst). Ze mochten niet naar de kerk van de blanken en ze hebben ons toch vergeven,een regelrecht wonder van God.

Ik hoop hier in mijn onderzoek meer aandacht te geven aan de verschillen in de samenleving. Deze week start ik met onderzoek doen naar de minimale betrokkenheid van Marron ouders bij de ontwikkeling van kinderen. Erg boeiend en uitdagend. Ik ga dit doen voor een lokale stichting die jongeren opvangt in een aantal achterstandswijken en met ze sport om zo een positieve bijdrage te leveren aan hun ontwikkeling.

Ik heb het hier naar mijn zin. De mensen zijn leuk, het eten is enorm divers, heerlijk vers fruit all over te place ( ik heb al een paar adressen waar ik mango´s kan plukken) Geniet van de mensen die altijd open staan voor een praatje. De afro die aan de waterkant beelden verkoopt, ik vertel hem dat ik wel ´even´ blijf en vervolgens staan we heerlijk een kwartier te praten over het land. De verkopers op de markt die op mijn vraag uitgebreid vertellen hoe ik bepaalde groente moet bereiden. (groente hebben ze veel, gelukkig ook aubergine waar ik dol op ben). Mensen lijken hier meer te lachen en gelukkiger te zijn dan in Nederland, blijft een boeiend fenomeen in derde wereldlanden.

Vorige week iets grappigs meegemaakt. Jongens fluiten hier op een vreemde manier naar meisjes. Ik zat op de fiets en ineens wordt er twee keer op zo´n manier naar me gefloten, ik kijk om en zie dat het twee Marron vrouwen van ergens in de 40 zijn. :) Ik heb flink gelachen. Inmiddels voel ik al wat minder een ingeblikte garnaal, de warmte went, zelfs voor mij. Verder is het grappig om te zien hoe mensen naar me kijken als ik in de ochtend ga hardlopen....rare Bakra (blanke)! Ik ben toch wel blij dat ik in dit opzicht een Noorderling ben, heerlijk om even wat te rennen buiten de stad. Te weinig bewegen is een best wel probleempje hier voor veel mensen, wat ik hoor en zie, In combinatie met teveel eten. Ik ga waarschijnlijk binnen mijn stage aan vrouwen en meisjes hardlooptraining geven, of misschien beter gezegd, een training waarom het goed is om te bewegen :) Ben wel benieuwd.

Ik hoorde van slecht weer in Nederland. Ik kan me inmiddels weinig voorstellen van herfst. Hier is het elke dag 30 graden of warmer.

Tot over een paar weken.

Tan bun!

Imre